Στην 27η αποκλειστική συνέντευξη του blog, o Thomas Golubic o οποίος είναι music supervisor της σειράς, μιλάει για τo πως μπήκε στην μουσική βιομηχανία, για το φινάλε της 5ης season, το τέλος του 4.11 "Crawl Space" αλλά και για πολλά ακόμη! Ευχαριστώ τον Γιώργο για την πολύ καλή μετάφραση της συνέντευξης! Διαβάστε την αναλυτικά παρακάτω!
E : Πως μπήκες στη μουσική σκηνή;
A : Ξεκίνησα ένα διαδικτυακό περιοδικό το 1996, το οποίο απέτυχε. Όταν ένας τοπικός ραδιοφωνικός σταθμός που λάτρευα (KCRW 89.9FM) μου ανακοίνωσε ότι θα αναβάθμιζαν την ιστοσελίδά τους, τους βοήθησα εθελοντικά για να μην κάνουν τα ίδια λάθη που έκανα κι εγώ. Μου άρεσε η εμπειρία και όταν μου πρότειναν να βοηθήσω στη μουσική βιβλιοθήκη τους, δέχθηκα. Όταν δεν την χρησιμοποιούσαν οι DJ του σταθμού, θα έψαχνα και θα έβρισκα καταπληκτική μουσική από την τεράστια συλλογή τους. Ένας DJ άκουσε τι έπαιζα και μου πρότεινε να φτιάξω ένα demo πρόγραμμα. Έφτιαξα ένα, και το δέχθηκαν και έτσι έγινα DJ στον KCRW από το 1998 μέχρι το 2008. Χάρη στα άτομα που άκουγαν το πρόγραμμά μου, είχα προσφορές από δουλειές ώστε να κάνω A&R για μουσικές εταιρίες. Αποφάσισα πως θα ήταν καλύτερη πορεία η Μουσική Επιμέλεια, και έτσι γνώρισα έναν σύνδεσμο για τον G. Marq Roswell (music supervisor). Μου έμαθε τη δουλειά και αργότερα συνεργάστηκα με τον φίλο μου και DJ στον KCRW, Gary Calamar και ιδρύσαμε την SuperMusic Vision, την εταιρία μου. Δουλέψαμε στη σειρά Six Feet Under του ΗΒΟ και σε διάφορες ταινίες και σειρές μαζί και μετά χώρισαν οι δρόμοι μας. Τη SuperMusic Vision τώρα την αποτελούν εγώ, ο Yvette Metoyer και η Michelle Johnson.
E : Τι σε έκανε να διαλέξεις τα συγκεκριμένα τραγούδια που έπαιξαν στο φινάλε της 5ης season; Τι προσπαθούσες να επιτύχεις; Πώς πιστεύεις ότι βγήκε το συνολικό αποτέλεσμα;
A : Πρέπει να πώ ότι στο Breaking Bad είναι κυρίως ομαδική δουλειά και οι μουσικές ιδέες έρχονται από διάφορες πηγές. Για το φινάλε της season ήταν ο Vince Gilligan που βρηκέ το Pick Yourself Up του Nat King Cole. Βάλαμε πολλές διαφορετικές ιδέες στο μοντάζ αλλά αυτό κόλλησε. Ήταν τελείως αναπάντεχο αυτή η μουσική να ταιριάζει με την βίαιη σκηνή. Πιστεύω πως ήταν πολύ καλό. Το Crystal Blue Pers του Tommy James και των Shondells το σκεφτόμασταν εδώ και αρκετές seasons, περιμένοντας για την κατάλληλη στιγμή. Η Moira Walley-Becket έγραψε το επεισόδιο και βρήκε το τέλειο σημείο για το τραγούδι και η Michelle MacLaren σκηνοθέτησε τη σκηνή έχωντας το τραγούδι στο μυαλό της. Έδεσαν όλα πολύ όμορφα.
Ε : Πως συγκρίνεται η δουλειά σου στο Breaking Bad σε σχέση με την αντίστοιχη στο Las Vegas και στο Six Feet Under;
Α : Κάθε project είναι διαφορετικό και με προκαλεί με μοναδικού τρόπους. Πιστεύω το Breaking Bad είναι το “δύσκολο”, αλλά έχει τη μεγαλύτερη επιβράβευση. Πιστεύω την καλύτερη μου δουλειά την έχω κάνει στο Breaking Bad, αλλά δεν γίνεται να μην θυμάμαι τις δουλειές μου όπως το Breath Me απο Sia που έκλεισε το Six Feet Under ή και όλες τις όμορφες μουσικές στιγμές της καριέρας μου. Όταν είσαι στη στιγμή, κάνεις την καλύτερα δουλειά που μπορείς δουλεύοντας σκληρά για το καλύτερο αν έχεις υψηλά στανταρ, δουλεύοντας με ανοιχτόμυαλους συνεργάτες δημιουργείς σκηνές που λένε δυναμικά την ιστορία που θέλεις να διηγηθείς και δίνουν μια σπίθα έμπνευσης στο κοινό.
Ε : Οι ηθοποιοί του Breaking Bad επηρεάζουν την μουσική που διαλέγεις;
Α : Φυσικά. Περισσότερο οι ηθοποιοί καθοδηγούν τη μουσική επιλογή. Οι σεναριογράφοι δημιουργούν το περίγραμα του κόσμου που ζουν οι χαρακτήρες μας, ο director of photography (Michael Slovis) και όλη η ομάδα παραγωγής που το χρωματίζουν αλλά ο Βryan Cranston και ο Aaron Paul μαζι με όλο το cast το ζωντανεύουν. Η χημείας που έχουν σε κάθε σκηνή είναι αυτό που καθοδηγεί τις μουσικές μας επιλογές, τι είναι σωστό και τι λάθος και πότε δεν χρειάζεται καν μουσική. Η μουσική είναι το τελευταίο στοιχείο της παραγωγής και εγώ με την ομάδα μου βλέπουμε τις σκηνές ξανά και ξανά κάνοντας τις επιλογές μας. Είναι η σπίθα που υπάρχει ανάμεσα στους ηθοποιούς που καθοδηγούν τις επιλογές μας περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
Ε : Σε προσωπικό επίπεδο ποια πιστεύεις ότι είναι η καλύτερη μουσική σου επιλογή για κάποιο μοντάζ;
Α : Είναι αδύνατο να πω. Όπως ένας πατέρας δεν μπορεί να διαλέξει το αγαπημένο του παιδί έτσι και ένας music supervisor δεν μπορεί να διαλέξει την αγαπημένη του μουσική στιγμή. Είμαι σίγουρος ότι μερικές φορές το αγαπημένο είναι το αυτό που βρηκά με τη μεγαλύτερη δυσκολία και άλλες το κομμάτι που ταίριαξε από την πρώτη κιόλας στιγμή. Στην τελική όλα έχουν την ίδια αγάπη και εξαρτάται από τους άλλους πιο είναι το καλύτερο.
Ε : Πώς σκέφτηκες να διαλέξεις το περίεργο Goin' Down από Monkees για τη σκήνη του μαγειρέματος του Walt με τον Todd;
Α : Αυτό το διάλεξε ένας άλλος σεναριογράφος. Ο Tom Schnauz που έγραψε και σκηνοθέτησε το επεισόδιο δούλεψε με τον μοντέρ και δοκίμασαν αυτό το τραγούδι για τη συγκεκριμένη σκήνη. Υπήρχαν διάφορες ιδέες πριν γυριστεί η σκηνή αλλά στο δωμάτιο του μοντάζ το Goin' Down ήταν αυτό που ταίριαξε.
Ε : Η τελευταία σκηνή του 4x11 ήταν απίστευτη. Ο Bryan Cranston ήταν φαινομενικός (και) σε αυτή την σκηνή . Μπορείς να μας πεις κάτι περισσότερο γι αυτή;
Α : Είναι μια από της αγαπημένες μου στιγμές της σειράς. Όλοι έκαναν εξωπραγματική δουλειά σ'αυτή τη σκηνή και το σκοτεινό, μινιμαλιστικό κομμάτι του Dave Porter χτίζει τον απόλυτο νευρικό κλονισμό του Walt. Είναι ένα τέλειο παράδειγμα του τι κάνει το Breaking Bad τόσο καλό. Όταν βλέπεις τη σκηνή για πρώτη φορά δεν προσέχεις όλες τα μεμονομένα κομμάτια, τις τέλειες φωτογραφικές επιλογές και τις απίστευτες ερμηνείες αλλά όταν όλα τελειώσουν, δένει σε μία απίστευτη “Breaking Bad στιγμή”. Ποιος θα μπορούσε να ζητήσει περισσότερα;
Πως σας φαίνεται η νέας μας συνέντευξη;
No comments:
Post a Comment