Στην 35η αποκλειστική συνέντευξη του blog, ο Gordon Smith (writers's assistant του Breaking Bad και ένας εκ των σεναριογράφων του Better Call Saul) μας μιλά για την συνεργασία του με τον Vince Gilligan & την Michelle MacLaren, τις εμπειρίες του στην σειρά, την δουλειά του στην extra scene των DVD της 5ης season, για το Better Call Saul αλλά και για πολλά ακόμη!
Ε : Όταν ενταχθήκατε στην σειρά ξεκινήσατε ως production assistant και σύντομα προαχθήκατε σε writers' assistant & σε executive assistant του Vince Gilligan. Μπορείτε να μας πείτε ποιος ήταν ο ακριβής ρόλος σας στο writers room; Επίσης, μπορείτε να ονομάσετε μια από τις δυσκολότερες αποστολές που σας ζήτησαν να κάνετε οι συγγραφείς;Α : Ναι , ξεκίνησα ως PA , στη συνέχεια έγινα βοηθός του Vince στην 4η season, και στη συνέχεια βοηθός του Vince και βοηθός των writers στην 5η Season. Έτσι, ο ρόλος μου άλλαζε με την πάροδο των ετών. Μέχρι το τέλος, ήμουν στο writers room , όταν οι συγγραφείς ανέλυαν ιστορίες. Όσο για δύσκολες αποστολές , θα έλεγα ότι αυτό ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι μου- η καθημερινή μου ασχολία μαζί τους. Ως writers' assistant , θα πρέπει να προσπαθείς να κρατήσεις όλες τις λεπτομέρειες του 1ου pitch των writers, τις αλλαγές αυτού του pitch, τις διάφορες τροποποιήσεις και να κρατάω τα βασικά, έτσι ώστε να μπορώ να αναφέρω στη συνέχεια. Είναι κάπως δύσκολο να μείνω συγκεντρωμένος . Όλα τα άλλα -η ερευνά ενός θέματος ή η γραφή μιας σκηνής για casting ή οτιδήποτε άλλο - όλα αυτά ήταν τα πιο διασκεδαστικά. Η Jenn Carroll και εγώ ήμασταν μια ομάδα, το να λαμβάνω σημειώσεις στο δωμάτιο ήταν η περιοχή μου και ο συντονισμός των σεναρίων ήταν η δικής της , ο,τι άλλο κατανέμεται περίπου ισομερώς , έτσι ώστε να καταστήσουμε τα side projects πιο ομαδικά και λιγότερο μια σόλο απασχόληση.
Ε : Πραγματικά οδηγήσατε τους εαυτούς σας into a corner, μερικές φορές. Όπως στο τρομερό cliffhanger του επεισοδίου 411 "Crawl Space" ή όπως στο επεισόδιο 306 "Sunset" στο οποίο o Walt & o Jesse είχαν παγιδευτεί στο RV. Πόσο δύσκολο ήταν να διαφύγετε από εκεί, τόσο σε επίπεδο παραγωγής όσο & σε επίπεδο ιστορίας;
Α: Κάθε δύσκολη θέση στην οποία βάζαμε τους εαυτούς μας ήταν μια πρόκληση, αλλά κατά τη γνώμη μου, οι "οh shit" στιγμές - όπου υπήρχε κάποιο σεναριακό στοιχείο που οδηγούσε τους χαρακτήρες σε ένα τρελό σημείο - αυτές δεν ήταν οι σκληρές στιγμές για να βγούμε από εκεί. Ήταν σκληρές, ναι, αλλά με έναν ορισμένο τρόπο ήταν ένα ζήτημα plot mechanics. Αυτές που θυμάμαι να ήταν πραγματικά σκληρές, αυτές με τις οποίες οι συγγραφείς ήταν προβληματιστεί πραγματικά, ήταν οι συναισθηματικές επιλογές, όπου οι χαρακτήρες ήταν σε ένα σταυροδρόμι με πολλές επιλογές που είναι διαθέσιμες, όπως το γιατί η Skyler να μείνει με την Walt μετά από ορισμένες στροφές ή αν ο Jesse θα συνεχίσει το μαγείρεμα μετά τον θάνατο του Drew Sharp. Αυτά τα πράγματα πήραν πολύ κόπο και συζήτηση για να επιλυθούν.
Ε : Μία από τις αγαπημένες μου ατάκες της σειράς προέρχεται από το επεισόδιο 506 "Buyout" γραμμένο από την πολύ ταλαντούχα Gennifer Hutchison, η οποία έχει γράψει μερικές από τα τις πιο εμβληματικές ατάκες του show. Αυτό το επεισόδιο ήταν μια ακολουθία της δολοφονίας του Drew Sharp. Και μία συγκεκριμένη ατάκα, η οποία προέρχεται από Jesse συνοψίζει ολόκληρο το show για εμένα. "Are we in the meth bussiness or the money bussiness?". Η άποψη μου είναι ότι η ατάκα έδειξε ότι στην αρχή ο Walt ξεκίνησε την meth bussiness για το καλό της οικογένειάς του , αλλά τελικά αυτό ήταν μόνο για το ego του. Ήταν σκόπιμο ; Ή εγώ απλά «διάβασα» την ατάκα λάθος ; Ποια είναι η άποψη σας πάνω σε αυτό ;
Α: Νομίζω ότι είναι ένας καλός τρόπος για να το δει κανείς. Βέβαια , σε εκείνο το σημείο ,θέλαμε να πάρουμε το δήθεν κίνητρο του Γουόλτ - το χρήμα - μακριά από αυτόν . Αν ήταν για τα χρήματα, ο Jesse του προσέφερε έναν τρόπο για να βγάλει πολλά και μετά τέλος! Αλλά ακόμα και τότε , ο Walt δεν μπόρεσε να δει τον εαυτό του και το ποιος πραγματικά είναι . Χρειάστηκαν αρκετά περισσότερα σοκ - ο σωρός των χρημάτων που του έδειξε η Σκάιλερ, ο θάνατος του Hank ,η εξορία στο New Hampshire - για να φτάσει ο Walt να κατανοήσει τον εαυτό του.
Ε : O Vince Gilligan πάντα έλεγε πόσο αγαπούσε την τριλογία του "Νονού" αλλά και το show"MASH". Επίσης, μίλησε για το πόσο είχε επηρεαστεί από αυτά και ιδιαίτερα από το φινάλε του «MASH». Τέλος, νιώθω ότι οι συγγραφείς ήταν πολύ επηρεασμένοι από το "The Sopranos" και το "The Shield" Μπορείτε να μας πείτε κάποιες άλλες από τις αναφορές και τις εμπνεύσεις του σόου;
Α : Υπήρχαν πολλοί οπαδοί των κλασικών γουέστερν, ειδικά το Once Upon a Time in the West & The Searchers. Κλασικά sci-fi shows σαν το Star Trek και The Twilight Zone επίσης είχαν την τιμητική τους.
Ε : Ένα από τα πράγματα που λατρεύω στο BrB είναι τα μοντάζ του. Πως αποφασίζατε ότι ήταν μια καλή/ταιριαστή στιγμή για την ιστορία για να εισάγετε μοντάζ;
Α : Ως επί το πλείστον κυρίως βλέπαμε που ήμασταν στην ιστορία. Αν αισθανόμασταν ότι ήταν μια καλή στιγμή, χρησιμοποιήσαμε ένα. Το Episode 508 "Gliding Over All" είχαν πολλά καταπληκτικά μοντάζ διότι αυτό ζητούσε το επεισόδιο. Αυτή ήταν μια πραγματικά καλή συγκυρία για τα μοντάζ καθώς είχαμε την Moira Walley-Beckett που μόλις είχε γράψει ένα τρομερό σενάριο και στη συνέχεια την απίστευτη Michelle MacLaren να τους κατευθύνει. Ήταν ένα master class για μοντάζ, κατά τη γνώμη μου.
Ε : Υπάρχει μια λεπτή γραμμή μεταξύ αφέλειας και άρνησης. Πως καταφέρατε να κρατήσετε τον Hank τόσο τέλεια ισορροπημένο; Επίσης πόσο δύσκολο ήταν να κάνετε τον Hank έναν τόσο συναρπαστικό χαρακτήρα χωρίς να τον κάνετε να μοιάζει με ηλίθιο;
Α : Βεβαίως, κρατώντας τον Χανκ στο σκοτάδι ήταν δύσκολο, αλλά κυρίως λόγω κάτι που εμείς το αναφέρουμε ως νόμους του Tom, που ονομάστηκε έτσι από τον writer Tom Schnauz. O Νόμος του Tom , περίπου , είναι ότι αν το κοινό ξέρει κάτι , τότε θεωρούν ότι οι χαρακτήρες, το ξέρω κι αυτοί. Έτσι , δεδομένου ότι το κοινό γνώριζε ότι ο Walt είναι ο Heisenberg , αισθανόταν ότι ο Χανκ θα πρέπει να γνωρίζει . Αλλά προσωπικά , αισθάνομαι πως όπως και στην πραγματική ζωή το γεγονός ότι η Walt ήταν στενό μέλος της οικογένειας του θα καταστούσε πιο δύσκολο για τον Hank να πιστέψει ποτέ πως ο Walt ήταν ο Heisenberg. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς άσχημα πράγματα για τους ανθρώπους που αγαπά. Η μυστική ταυτότητα του Walt φαίνεται προφανές και αυτονόητη μόνο για το κοινό , επειδή το γνωρίζουν και δεν είναι η οικογένειά του Walt . Αν ήσασταν στη θέση του Hank , νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα συμπεριφέρονταν σχεδόν παρόμοια, Θα χρειαζόμασταν χειροπιαστή απόδειξη πριν καν σκεφτούν ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί.
Ε : Φαντάζομαι ότι τα τελευταία 8 επεισόδια ήταν το πιο δύσκολο για να "αναλυθούν". Αλλά αν έπρεπε να διαλέξετε ένα επεισόδιο από όλη την σειρά για τον τίτλο του «πιο δύσκολου για να αναλυθεί επεισοδίου", ποιο θα επιλέγατε;
Α : Ω, είναι πολύ δύσκολο να πω. Κάποια πήραν επιπλέον χρόνο, αυτό είναι σίγουρο. Ακούω θρύλους πριν από την παρουσία μου στο show ότι το 208, "Better Call Saul, ήταν πολύ δύσκολο να αναλυθεί. Μπορώ να πω ότι το 504 "Fifty-One" και το 509 "Money Blood" πήρε πάρα πολύ χρόνο και προσπάθεια - και πάλι, όχι λόγω της πλοκής, αλλά επειδή οι συναισθηματικές καταστάσεις των χαρακτήρων ήταν τόσο δύσκολες για να τις "πιάσουμε" σωστά!
E : Shows όπως το "The Sopranos" και το "The Shield" ένιωσα ότι εξάντλησαν το όλο "αντιηρωικό είδος» και ότι δεν υπήρχε τίποτα ανεξερεύνητο πλέον. Στη συνέχεια, όμως ήρθε το Breaking Bad και διέλυσε τις πρώτες δύο ιστορίες. Ως σεναριογράφος πιστεύετε ότι υπάρχει ακόμα κάτι ανεξερεύνητο στο είδος;
Α : Σίγουρα ! Αλλά μπορεί να είναι η αισιόδοξη πλευρά μου που μιλάει. Νομίζω ότι το "The Αmericans" είναι ένα show που δουλεύει πάνω σε πολύ ενδιαφέροντα εδάφη πάνω στο είδος το αντιήρωα. Εξαρτάται από το πως σκέφτεται κάποιος τι ακριβώς είναι ένας αντιήρωας, υποθέτω . Είναι ένας καλός άνθρωπος που κάνει κακά πράγματα ; Ένα πρόσωπο που κάνει κακά πράγματα για καλούς λόγους; Στο Shield υπήρχε ένας αναμφισβήτητα καλός άνθρωπος που έκανε κακά πράγματα για καλούς λόγους, στο The Sopranos υπήρχε αναμφισβήτητα ένας κακός άνθρωπος που έκανε κακά πράγματα για κακούς λόγους. Το Breaking Bad αντιστρέφει κάπως τα πράγματα έτσι ώστε να σας κάνει να αναρωτιέστε αν ο Walt είναι καλό ή κακό πρόσωπο και εάν οι λόγοι του είναι καλοί ή κακοί. Οι ενέργειές του είναι σίγουρα κακές, τις περισσότερες φορές. Αλλά τα κίνητρά του είναι πιο δύσκολο να τα καταλάβεις. Νομίζω ότι αυτό που κάνει γοητευτικές τις ιστορίες με αντιήρωες είναι ότι εξερευνούν την σχέση μεταξύ του δράστη και της πράξης : Μπορείτε να κάνετε κακά πράγματα και να είναι για καλό; Χαρακτηριζόμαστε από τις πράξεις μας ή από τους απώτερους σκοπούς μας ; Νομίζω ότι με αυτόν τον τρόπο, το αντιηρωικό είδος είναι ένα πολύ βαθύ είδος με άπλετο υλικό.
No comments:
Post a Comment